PER USE CASE
Modernisering van IT
Werk veilig vanaf alle mogelijke locaties
Hogere productiviteit
PER SECTOR
OP BEDRIJFSOMVANG
Een virtuele machine (VM) is een virtuele omgeving die werkt als een computer binnen een computer. Een VM draait op een geïsoleerde partitie van een hostcomputer en krijgt zijn eigen rekenkracht, geheugen, besturingssysteem (zoals Windows, Linux of macOS) en andere resources toegewezen. Op deze VM kunnen gebruikers applicaties draaien en daarmee werken zoals ze dat normaal zouden doen op een werkstation.
Virtuele machines worden mogelijk gemaakt door virtualisatietechnologie. Bij virtualisatie wordt gebruikgemaakt van software om virtuele hardware te simuleren en meerdere VM’s te draaien op één machine. De fysieke machine is de ‘host’. De VM’s die op die host draaien, zijn de ‘guests’.
Dit hele proces wordt aangestuurd door software: de ‘hypervisor’. De hypervisor staat in voor het beheren en aanbieden van resources (geheugen en opslag bijvoorbeeld) van de host aan de guests. De hypervisor regelt ook de activiteiten die in de VM’s gebeuren, zodat de beschikbare resources correct worden verdeeld. VM’s werken alleen als er een hypervisor is die de resources van de host virtualiseert en verdeelt. Bij virtualisatie worden twee soorten hypervisors gebruikt.
Hypervisors van type 1 (ook wel ‘bare-metal hypervisors’ genoemd) worden native geïnstalleerd op de onderliggende fysieke hardware. VM’s communiceren rechtstreeks met de host om hardwareresources toegewezen te krijgen zonder tussenliggende softwarelagen. Hostmachines met zo’n type-1 hypervisor worden alleen gebruikt voor virtualisatie. Ze zijn vaak te vinden in servergebaseerde omgevingen zoals datacenters van grote organisaties. Enkele voorbeelden van type-1 hypervisors zijn Citrix Hypervisor en Microsoft Hyper-V. Er is een aparte beheertool nodig voor guest-gerelateerde activiteiten zoals het creëren van nieuwe VM-instances of het beheer van machtigingen.
Type-2 hypervisors (ook ‘gehoste hypervisors’ genoemd) draaien op het besturingssysteem van de hostcomputer. Gehoste hypervisors geven verzoeken van de VM’s door aan het besturingssysteem van de host, die vervolgens de juiste fysieke resources ter beschikking stelt van elke guest. Hypervisors van type 2 zijn langzamer dan die van type 1, doordat elke VM-actie eerst moet worden verwerkt door het besturingssysteem van de host. Anders dan bij bare-metal hypervisors is het besturingssysteem van de guests niet gekoppeld aan fysieke hardware. Gebruikers kunnen VM’s draaien en hun systeem gebruiken zoals ze gewend zijn. Dit maakt type-2 hypervisors geschikt voor privégebruikers of kleinere organisaties die voor hun virtualisatie geen speciale servers hebben.
Met virtuele machines kunnen organisaties profiteren van virtuele desktopinfrastructuur (VDI). Met een VDI-implementatie krijgen gebruikers op afstand toegang tot een desktopomgeving zoals Windows of een open-source besturingssysteem zoals Linux. Deze aanpak creëert een digitaal kantoor dat altijd en overal beschikbaar is en hybride medewerkers productiever maakt door ze heel eenvoudig toegang te bieden tot alle tools van de organisatie.
Virtuele machines bieden organisaties nog veel meer voordelen, bijvoorbeeld op het gebied van kosten, security en schaalbaarheid.
VM-omgevingen staan volledig los van het hostbesturingssysteem, waardoor schadelijke zaken zoals malware geen invloed kunnen hebben op de onderliggende hardware en de security dus beter is. VM’s zijn hiermee bij uitstek geschikt voor het testen van nieuwe applicaties of wijzigingen in software, voordat deze worden overgebracht naar de productieomgeving. Een gecompromitteerde VM kan eenvoudig worden teruggezet naar een oudere versie. VM’s kunnen ook altijd snel worden verwijderd en opnieuw worden gemaakt, bijvoorbeeld om supersnel herstel mogelijk te maken na calamiteiten (disaster recovery).
Virtualisatie is niet los te zien van cloud computing. Organisaties kunnen cloud-native VM’s implementeren en migreren naar on-premise servers, en terug, om op die manier een hybride cloud te creëren. Cloudservices kunnen ook in real time worden aangepast om te voldoen aan verschillende gebruiksniveaus. Dit verbetert de schaalbaarheid niet alleen voor eindgebruikers, maar ook intern. Ontwikkelaars kunnen bijvoorbeeld ad hoc virtuele omgevingen in de cloud creëren om dan daar hun implementaties te testen.
Organisaties gebruiken virtualisatie om meerdere VM’s te hosten op één server. Stel dat een organisatie verschillende applicaties wil implementeren. In plaats van te investeren in extra servers, kunnen ze voor elke applicatie VM’s implementeren op één server. Dit geeft hetzelfde resultaat, maar de kosten liggen veel lager. De fysieke hardware wordt nu benut op maximale capaciteit, wat vanuit het oogpunt van kostenefficiëntie veruit de voorkeur geniet.
Een virtuele machine toevoegen komt neer op het simpelweg klonen van (een kopie van) een bestaande VM in de fysieke machine. Op deze manier zijn organisaties beter in staat om schommelingen in de belasting te ondervangen en daardoor de performance te stabiliseren. Deze aanpak werkt sneller en efficiënter dan het moeten installeren van verschillende besturingssystemen op fysieke servers.
Citrix biedt uw organisatie alle tools die nodig zijn om optimaal te werken met virtualisatiesoftware. Met Citrix Virtual Apps and Desktops kunt u uw infrastructuur vereenvoudigen en gebruikers de veilige virtuele workspace bieden die nodig is om productief te zijn vanaf elke locatie.
WHITEPAPER
Ontdek hoe Citrix DaaS (het vroegere Citrix Virtual Apps and Desktops service) kan helpen bij het vereenvoudigen van virtualisatie.
In Noord-Amerika:
1 800 424 8749